|
|
Odrowąż
W polu czerwonym na
zawiasie kotłowej strzała srebrna w słup. W klejnocie nad hełmem w koronie
na pawim ogonie taka sama strzała żeleźcem w lewo.
Przez dawnych heraldyków
herb ten był opisywany nieco inaczej - jako strzała z wąsami. Wiązało się
to z legendą tłumaczącą powstanie Odrowąża. Założyciel rodu, rycerz wywodzący
się z Moraw, został wyzwany na pojedynek. Podczas walki strzałą z łuku
obciął swojemu przeciwnikowi oba wąsy. Na pamiątkę tego wydarzenia otrzymał
jako godło strzałę z wąsami. Herb ten nazwano początkowo Odrzywąsem, a
później - Odrowążem.
Herb ten był najczęściej
używany na ziemi krakowskiej, sandomierskiej, poznańskiej, a po unii w
Horodle - na Litwie. |
| Odrowążem posługiwało się
około 120 rodzin - między innymi: Abratowicz, Aramowicz, Baranowski, Bębnowski,
Białaczewicz, Białaczewski, Blaszkowiecki, Bleżewski, Bohuryński, Brachowski,
Bylina, Cedrowski, Chlewicki, Chreptowicz, Chwałkowski, Dębiński, Duracz,
Gliszczyński, Godowski, Gostwicki, Gostyński, Górski, Iwanowski, Jaczyński,
Jeleński, Kamieński, Kapusta, Karśnicki, Kietliński, Konecki, Kotuliński,
Krużlowski, Krzyszkowski, Kuliński, Kurzański, Lasota, Lewiecki, Łuskina,
Miec/s/zkowski, Milżecki, Mnie/o/wski, Nieświeński, Odrowąż, Olsztyński,
Ossowski, Pacanowski, Pawłowicz, Pieniążek, Pniewski, Pruszkowski, Rozdrażewski,
Siedlnicki, Skorzewski, Strasz, Sypniewski, Szczekocki, Szydłowiecki, Tworkowski,
Waligórski, Wądołowski, Wilkoński, Wolski, Wołyński, Wysocki, Zaranowski,
Zarszyński, Żaba. |
|